LEONORA HOLSAPPLE IN PARAMARIBO SURINAME
Leonora Holsapple
Suriname - De New Yorker Leonora Stirling Holsapple (1895-1980) werd na de vroege dood van haar moeder (Stirling) opgevoed door haar oma’s en een huishoudster. Via haar oma van vaderskant (Holsapple) kwam zij in aanraking met het Bahá’í-geloof. Zij studeerde aan de Cornell University en gaf daarna enkele jaren les in Latijn op een middelbare school. Toen in 1919 tijdens de Nationale Bahá’í Conventie in New York ‘Abdu’l-Bahá’s Tablets of the Divine Plan bekend werden gemaakt, groeide het plan om het Bahá’í-geloof in Zuid-Amerika bekend te maken. Begin 1921 vertrok zij naar Brazilië waar zij de rest van haar leven zou wonen. Op de terugreis van een bezoek aan de Verenigde Staten doet Holsapple in oktober 1927 Suriname aan. Het koloniaal nieuws- en advertentieblad Suriname meldt op vrijdag 21 oktober 1927:
— “Per s.s. Oranje Nassau kwam maandagavond hier aan Miss Leonora Stirling Holsapple, een der pioniers inzake de verkrijging van Eenheid der Wereld en van de Wereldvrede. Zij is aangesloten als propagandiste bij de zo genoemde Baha’i beweging, welker oorsprong dateert van het jaar 1844 uit Perzië en, hoewel van oudere datum thans het karakter heeft van propaganda arbeid in verband en in overeenstemming met het Vredeswerk van de Volkenbond. De Baha’i beweging grijpt snel om zich heen. Niet alleen in Perzië, maar ook in verreweg de meeste andere landen op het Oostelijk en Westelijk halfrond. Ontelbaar is het aantal personen dat zich bij deze beweging aansluit.
Miss Holsapple is Amerikaanse van geboorte, doch reeds op betrekkelijk jeugdige leeftijd, sloot zij zich bij die beweging aan en is sedert een der grootste werkkrachten en propagandisten geworden. Zij heeft verschillende plaatsen in Amerika en elders doorreisd, waar zij telkens nuttig werkzaam was in het belang van de Baha’i beweging. In Brazilië vertoefde zij met dit doel enige jaren, waar zij tal van lezingen enz. over het onderwerp hield, terwijl zij middelerwijl het brood verdiende en zich tevens nuttig maakte voor de maatschappij door het geven van Engelse lessen.
Thans reist zij van de Verenigde Staten, waar zij opnieuw verschillende lezingen en voordrachten hield, via Trinidad, Suriname en Barbados naar Brazilië. De Amerikaanse bladen, die wij over haar arbeid en lezingen mochten inzien, schrijven zeer waarderend zowel over haar persoon, als haar werk.
Miss Holsapple maakt ongetwijfeld ook, een zeer goede en gunstige indruk, welke getuigt van een voltooide maatschappelijke opvoeding; trouwens haar arbeid eist ook een niet geringe ontwikkeling van de persoon.
Wij hebben gisteren het genoegen van een onderhoud met Miss Holsapple gehad, die ons bij die gelegenheid meedeelde, dat het in haar voornemen ligt om maandagavond een lezing te houden in de beneden lokalen van de Loge Concordia over het onderwerp harer missie, de propagering van de “Wereldeenheid en Wereldvrede.”
Er zullen uitnodigingen worden rondgezonden aan verschillende personen, doch ook zij wie een schriftelijke uitnodiging niet mocht bereiken zullen op de lezing welkom zijn.
De toegang is vrij, terwijl ook geen collecte wordt gehouden; trouwens het weldadig karakter van haar arbeid brengt dit een en ander reeds met zich mee.
Wij wensen Miss Holsapple succes met haar sympathieke arbeid, hier, zowel als elders.” —
— Suriname 21 oktober 1927
Op zondag meldt ook een ander krant, namelijk De Surinamer, dat Holsapple zal spreken over Wereldeenheid, maar de locatie wordt niet genoemd:
— “Heden gewerd ons van Miss Leonora Stirling Holsapple een uitnodiging tot bijwoning van haar lezing op maandagavond over het onderwerp Wereldeenheid.
Miss Holsapple is een Amerikaanse, die een wereldreis maakt ter propagering van de wereldvrede en thans in Suriname daaromtrent het een en ander zal zeggen. Ofschoon niet gefortuneerd reist zij, naar wij vernemen, op eigen kosten, waar nodig werkend in de bereisde landen, teneinde in haar levensonderhoud te voorzien.” —
— De Surinamer 23 oktober 1927
In haar editie van vrijdag 28 oktober vervolgt Suriname:
— “Maandagavond hield Miss Leonora Stirling Holsapple haar eerder aangekondigde lezing in de Loge Concordia over de Baha’i beweging. […]
Voor een klein, doch uitgelezen en dankbaar gehoor, hield mej. Holsapple maandagavond een lezing o.m. over de Wereld vrede en eenheid, waarin zij in gloedvolle bewoordingen en met kracht van overtuiging de beginselen en het doel van de zg. Baha’i beweging uitlegde.
Ofschoon de Engelse taal, waarin de lezing werd gehouden, voor verscheidene personen een beletsel opleverde om al het gesprokene volkomen te begrijpen en te verwerken, kan, als een vaststaand feit worden aangemerkt dat de meeste der aanwezigen toch een vonkje in zich hebben voelen ontgloeien van waarheid van vele door spreekster aangevoerde feiten.
Alvorens hare lezing aan te vangen werd mej. Holsapple in een kort welkoms- en inleidend woord tot het publiek, voorgesteld door de heer D. Arrias.
De inhoud harer lezing kwam op het volgende neer: Het streven van de mens moet gericht zijn naar Eenheid en Vrede. Immers de mensheid is één en alle denkbeeldige scheidsmuren zoals ras, nationaliteit, godsdienst dienen tot niets; ze hebben veel meer rampen over de mensheid gebracht, dan men wel zou kunnen vermoeden.
Godsdienst moet de mensen verenigen en hen met liefde elkaar doen dienen, hetgeen thans helaas van geen enkele godsdienst kan worden getuigd.
Spreekster toonde ook duidelijk aan, dat Godsdienst behoort samen te gaan met Wetenschap; immers godsdienst zonder wetenschap ontaard in bijgeloof en wetenschap zonder godsdienst in grof materialisme.
Ook met betrekking tot de positie der vrouw werden verscheidene feiten opgesomd, die wel de overweging waard geacht kunnen worden ten bate van de vrouw zelve, maar ook van de gehele maatschappij.
Over de wereldvrede en een internationale taal, welke een hechte ondergrond behoren te vormen voor een gezonder en gelukkiger mensheid werden tal van mededelingen gedaan, die als principe aangenomen zijn door de aanhangers der Baha’i beweging.
Alhoewel er ook enkele punten waren, waarmede schrijver dezes zich niet heeft kunnen verenigen, toch zal moeten worden toegegeven dat het te appreciëren is dat een vrouw, ter wille van haar ideaal alleen reist en zich persoonlijk belangrijke financiële offers getroosten moet, alleen maar om in dit van geestelijk groei haast geheel verstoken landje, Suriname, slechts een enkele lezing voor het publiek te houden.
Het is dan ook in zekeren zin te betreuren dat slechts een betrekkelijk klein deel van het publiek getoond heeft ook behoefte te hebben aan iets anders dan het dagelijks materialisme. […]” —
— Suriname 28 oktober 1927
De Waterkant in Paramaribo 1930
Loge Concordia