Progressieve Openbaring
De duizenden poorten van de Fushimi Inari-taisha, Kyoto
In de woorden van ‘Abdu’l-Bahá
(Ongeautoriseerde vertaling)
Progressieve Openbaring — ‘Vanaf Adam’s dagen tot nu, werden de religies van God geopenbaard, de ene volgde op de andere, en elk van hen vervulde haar gepaste functie, bracht de mensheid weer tot leven, en bood onderricht en verlichting. Zij bevrijdden de volkeren uit de duisternis van de wereld der natuur en leidde hen binnen in het licht van het Koninkrijk. Telkens als een volgend Geloof en Wet geopenbaard werden bleven die voor enige eeuwen een boom rijk aan vruchten en het geluk der mensheid toegewijd. Maar naarmate de eeuwen verstreken, werd zij ouder, kwam niet meer tot bloei en bracht geen vruchten meer voort. En daarom werd zij weer verjongd.
De religie van God is één religie, maar zij moet steeds worden vernieuwd. Mozes, bijvoorbeeld, werd naar de mens gezonden en Hij vestigde de Wet, en de Kinderen van Israël, werden door die Mozaïsche Wet bevrijdt uit hun onwetendheid en bereikten het licht; zij werden opgetild uit hun laagheid en bereikten een glorie die niet vergaat. Toch ging die uitstraling naarmate de jaren verstreken voorbij, de glans verdween, en die heldere dag veranderde in een nacht; en toen die nacht niet donkerder meer kon, verscheen de ster van de Messias, zodat opnieuw een glorie de wereld verlichtte.
Wij bedoelen het volgende: de religie van God is één en de opvoeder der mensheid, maar toch moet zij steeds worden vernieuwd. Wanneer u een boom plant, neemt haar hoogte iedere dag toe. Zij brengt bloesem, bladeren en heerlijke vruchten voort. Maar na lange tijd, wordt zij oud, en geeft geen oogst meer. Dan zal de Tuinman van Waarheid een zaadje van die boom nemen en dat in zuivere aarde planten. En kijk daar staat die eerste boom weer, net zoals vroeger.
Merk op dat in deze wereld van bestaan alle dingen steeds moeten worden vernieuwd. De denkbeelden zijn veranderd, de manier van leven is herzien, de wetenschappen en kunsten tonen een nieuwe kracht, er zijn nieuwe ontdekkingen en uitvindingen gedaan, en het waarnemingsvermogen is vernieuwd. Hoe kan dan zo’n levensbelangrijke kracht als religie — de belofte van de grote vooruitgang der mensheid, het middel om eeuwig leven te bereiken, de bevorderaar van oneindige voortreffelijkheid, het licht van beide werelden — níet vernieuwd worden? Dat zou onverenigbaar zijn met de goedheid en liefdevolle gunsten van de Heer.
Religie is bovendien niet een verzameling denkbeelden of gebruiken; religie is het onderricht van God, de lering die het eigenlijke leven van de mensheid vormt, die het verstand aanzet tot verheven gedachten, het karakter verfijnt, en de grondslag legt voor de eeuwigdurende eer van de mens.’ —
In de woorden van Shoghi Effendi
(Ongeautoriseerde vertaling)
— ‘Het Geloof dat zich identificeert met de naam van Bahá’u’lláh ontkent elke intentie om een van de Profeten die Hem vóór zijn gegaan te kleineren, om een van hun leringen af te zwakken, om, hoe gering ook, het licht van hun Openbaringen te verduisteren, om hen te verdringen uit de harten van hun volgelingen, om de fundamenten van hun leringen te ondergraven, om een van hun geopenbaarde Boeken te negeren, of om de legitieme aspiraties van hun aanhangers te onderdrukken. De claim van welke religie dan ook als zijnde de laatste openbaring van God aan de mens afwijzend, de finaliteit van zijn eigen openbaring ontkennend, prijst Bahá’u’lláh het basisprincipe van de relativiteit van religieuze waarheid, de continuïteit van Goddelijke Openbaring, en de progressiviteit van religieuze ervaring. Zijn doel is de basis van alle geopenbaarde religies te verbreden en de mysteriën van hun geschriften te ontrafelen. Hij dringt aan op de onvoorwaardelijke erkenning van de eenheid van hun doel, herhaalt de eeuwige waarheden die zij belichamen, coördineert hun functies, onderscheidt het essentiële en het authentieke van het niet-wezenlijke en onechte in hun leringen, scheidt de door God geschonken waarheden van de door priesters ingevoerde bijgelovigheden, en verkondigt met dit als basis de mogelijkheid - profeteert zelfs de onvermijdelijkheid - van hun eenwording, en het uitkomen van hun hoogste verwachtingen.’ —
Bronnen — ‘Abdu’l-Bahá : Selections from the Writings of ‘Abdu’l-Bahá - Wilmette 1996 en Shoghi Effendi: The Promised Day is Come - Wilmette 1996 (nr. 265)
Bekijk naast Progressieve Openbaring ook: God, Religie en Centrale Figuren
Ga terug naar: Geschiedenis in vogelvlucht of Bahá’í visie